ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΕΠΙΚΑΙΡΟ

17 Νοεμβρίου 2009. 36 χρόνια πέρασαν από εκείνη την χρονιά του Πολυτεχνείου, τότε που οι φοιτητές είχαν οράματα και ιδανικά. Τότε που οι νέοι ήθελαν η χώρα τους να ελευθερωθεί από την δουλεία της δικτατορίας, για να μπορούν να εκφράζουν ελεύθερα την άποψή τους, τη γνώμη τους και να ενσαρκώνουν τα όνειρά τους και τα οράματά τους. Τι άλλαξε όμως από τότε;

Η απάντηση είναι πολλά. Σήμερα 36 χρόνια μετά είμαστε ελεύθεροι από την χούντα, αλλά πάλι κανείς δεν μπορεί να ενσαρκώσει και να κάνει πραγματικότητα τα όνειρά του και τα οράματά του. Οι υπεύθυνοι βέβαια δεν είναι σήμερα ο Παπαδόπουλος και ο Παττακός όπως τότε, αλλά η Ευρωπαίκή Ένωση, η Αμερική και άλλοι πολλοί.

Όπως μπορεί κανείς να καταλάβει τα πρόσωπα άλλαξαν, οι καταστάσεις διαφοροποιήθηκαν αλλά το σύνθημα παραμένει το ίδιο: "ΨΩΜΙ, ΠΑΙΔΕΙΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ".
Ζητάμε όλοι μας να είμαστε ελεύθεροι να εκφράζουμε την άποψή μας, την γνώμη μας και τις σκέψεις μας και να μην υπάρχει φίμωση. Εσείς συνάδελφοι Bloggers καταλαβαίνετε τι εννοώ. αναφέρομαι σε διάφορα περιστατικά συναδέλφων που προσπάθησαν κάποιοι να τους φιμώσουν το στόμα κλείνοντάς τους τα ιστολόγιά τους από λίγες ώρες μέχρι και μόνιμα. Ακόμη ζητάμε την ελευθερία μας για να μπορούμε να πραγματοποιούμε όλα μας τα όνειρα, διότι σήμερα δεν μπορούμε να πραγματοποιήσουμε κανένα από αυτά, αφού είμαστε μαριονέτες στο παγκόσμιο γίγνεσθαι.

Η δεύτερη λέξη του συνθήματος τότε είναι Ψωμί. Και σήμερα νομίζω ότι στα συνθήματά μας θα πρέπει να περιλαμβάνεται αυτή η λέξη. Διότι και αυτό πάει να γίνει είδος πολυτέλειας. Σε λίγο καιρό με την ακρίβεια, με την μείωση των μισθών και των συντάξεων και με το κλείσιμο των εργοστασίων πολύ λίγοι θα είναι εκείνοι που θα μπορούν να αγοράζουν έστω μία φρατζόλα ψωμί.

Η τρίτη λέξη του συνθήματος είναι Παιδεία. ζητάμε όλοι μας η Παιδεία να είναι δωρεάν, διότι σήμερα οι γονείς δεν μπορούν να πληρώνουν διακόσια, τρακόσια και τετρακόσια ευρώ στα φροντιστήρια το μήνα. Ακόμη είναι απαράδεκτο και παράλογο άνθρωποι που τελειώνουν σχολές επί σχολών να είναι ανορθόγραφοι και ημιμαθείς. Και όπως λέγεις και ο απλός λαός " η ημιμάθεια χειροτέρα της αμάθειας".

Όπως καταλαβαίνετε αγαπητοί μου φίλοι παρόλο που άλλαξαν όλα από τα χρόνια εκείνα του 1967-1973, το σύνθημα του Πολυτεχνείου παραμένει ακόμη επίκαιρο.