ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΕΣ ΒΑΝΑΥΣΟΤΗΤΕΣ ΣΕ ΑΓΑΛΜΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΦΗΜΟΥ

Ένας αναπάντεχος στίχος σε ένα καινούργιο ποίημα του Γερμανού Durs Grünbein μας θύμισε την πρόσφατη περιπέτεια που είχε το φιλμ του Κώστα Γαβρά για την Ακρόπολη. Και πάλι οι αρχαιότητες στα χέρια των πρώτων Χριστιανών.



Το ποιήμα έχει τίτλο «Ο κορμός του Πολυφήμου» και λέει:

Αυτή η τούφα τρίχες στο στήθος ήταν για τους σκαπανείς η απόδειξη.

Το μαρμάρινο αγκωνάρι που βγήκε στο φως της μέρας, έτσι τεράστιο,

με κάτι το θηριώδες και θλιμμένο, σαν άγαρμπος παλικαράς,

μπορούσε να είναι μόνον ένας: το αγριόμουτρο των αρχαίων μύθων,

εκείνη η πεσκαντρίτσα που δεν την προστάτεψε και πολύ ο Ποσειδώνας.

Κολοβωμένος σαν κούτσουρο έφθασε στο μουσείο,

σαν παραμορφωμένος από το πελέκι.



Μα τι του είχανε κάνει αυτού του τέρατος

που στη συνέχεια βαλσαμωμένο σαν βρέφος πραγματικό

έγινε έκθεμα σε συλλογές με σπανιότητες;

Του είχανε συντρίψει το μέτωπο, εκεί που φύτρωνε το μεγάλο μάτι;

Είχαν εκτονωθεί για δεύτερη φορά πάνω σ’ αυτό το είδωλο το ελληνικό,

όπως πιο πριν το ασκέρι του Οδυσσέα; - Όποιος κομμάτιαζε τα έργα

του διαβόλου χρεωνόταν μια καλή χριστιανική πράξη. Και το μόνο

που απέμεινε από τον κύκλωπα είναι ένα μπούστο, έτσι από το φόβο μήπως

τους ματιάσει.

ΠΗΓΗ:
DW.WORLD.DE