ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

 Παλαιότερα παραμονή των Φώτων το πρωί τα παιδιά στα Ψαχνά Ευβοίας ξεχύνονταν στους δρόμους και  έλεγαν τα παρακάτω κάλαντα:

Σήμερα είναι του Σταυρού π΄αγιάζουν οι παπάδες
όπου γυρίζουν τα στενά και λεν' το Ιορδάνη
βοήθεια να τους έχουμε όλοι μικροί μεγάλοι.
Κάτω στο Ιεροσόλυμα και στου Χριστού τον τάφο,
εκεί δενδρί δεν ήτανε, δενδρί εφανερώθη.
Στη ρίζα κάθεται ο Χριστός, στη μέση η Παναγία,
και πάνω στα ξεκλώναρα αγγέλοι, αρχαγγέλοι
κι ο Μιχαήλ αρχάγγελος ο παραπονεμένος,
όπου ζυγίζει τις ψυχές αμαρτωλές και δίκιες.

την ίδια ημέρα το βράδυ παρέες από άνδρες πήγαιναν από σπίτι σε σπίτι και έλεγαν:

Ας τον καλησπερίσουμε και τούτον τον Αφέντη,
που 'ναι καλός και γνωστικός κι απο καλούς ανθρώπους
που έχει γιο στα γράμματα και γιο στο ψαλτήρι
να τον αξιώσει ο Θεός να βάλει πετραχείλι

και μετά στραμένοι προς την οικοδέσποινα έλεγαν:

Κυρά ψηλή, κυρά λιγνή κυρά καμπανοφρύδα,
που 'χεις τον ήλιο πρόσωπο και το φεγγάρι αστήθι,
και του κοράκου το φτερό βάζεις στο πάνω φρύδι