ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΟ ΠΕΙΡΑΜΑ ΠΕΤΥΧΕ ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΕΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΕΣ ΕΝΟΣ ΣΟΥΠΕΡΝΟΒΑ

Αμερικανοί επιστήμονες κατάφεραν να "αγγίξουν" τα 4 τρισεκατομμύρια βαθμούς Κελσίου, τη μεγαλύτερη θερμοκρασία που έχει ποτέ μετρηθεί στο σύμπαν, μετά το Μπινγκ Μπανγκ.

Η θερμοκρασία που επιτεύχθηκε είναι περίπου 250.000 χιλιάδες φορές μεγαλύτερη από αυτήν που επικρατεί στον πυρήνα του ήλιου και, σύμφωνα με τους ερευνητές, πρόκειται για την πιο καυτή ύλη που έχει ποτέ δημιουργηθεί σε εργαστήριο.

Συγκριτικά, η θερμοκρασία στον πυρήνα ενός σούπερ-νόβα τύπου 2 εκτιμάται ότι είναι μόλις 2 δισ. βαθμοί, το κέντρο του ήλιου μας έχει θερμοκρασία 15 εκατ. βαθμών, το σίδηρο λιώνει στους 1.800 βαθμούς, ενώ η μέση θερμοκρασία στο σύμπαν είναι σήμερα περίπου 0,7 βαθμοί πάνω από το απόλυτο μηδέν.

Η θερμοκρασία ήταν τόσο μεγάλη που έλιωσαν τα πρωτόνια και τα νετρόνια, δημιουργώντας μια "σούπα" από υποατομικά σωματίδια (πλάσμα κουάρκ και γλουονίων). Οι επιστήμονες αναζητούν ανεπαίσθητες ανωμαλίες, που μπορεί να εξηγήσουν πώς και γιατί ξεπήδησε η αρχική ύλη απειροελάχιστα χιλιοστά του δευτερολέπτου μετά τη γέννηση του σύμπαντος, μέσα από αυτή την πρωτογενή καυτή "σούπα" σωματιδίων.

Το επίτευγμα πραγματοποιήθηκε στο Εθνικό Εργαστήριο Μπρουκχέιβεν του υπουργείου Ενέργειας των ΗΠΑ, στη Ν. Υόρκη, με επικεφαλής τον πυρηνικό φυσικό Στίβεν Βίγκντορ. Αν και το πείραμα κράτησε πολύ λίγο (λιγότερο από ένα δισεκατομμυριοστό ενός τρισεκατομμυριοστού του δευτερολέπτου), δημιούργησε μεγάλη έξαψη στη διεθνή επιστημονική κοινότητα, η οποία θα το μελετά για χρόνια, ώστε να κατανοήσει καλύτερα πώς δημιουργήθηκε το σύμπαν.

Σύμφωνα με τις υπάρχουσες θεωρίες, κάτι συνέβη σε κλάσματα του δευτερολέπτου μετά το Μπινγκ Μπανγκ (πριν από 13,7 δισ. χρόνια) και υπήρξε μια ανισορροπία, η οποία ευνόησε την ύλη σε σχέση με την αντι-ύλη. Αν δεν είχε υπάρξει αυτή η "ανωμαλία", η ύλη και η αντι-ύλη θα είχαν αλληλεπιδράσει μεταξύ τους και θα είχαν σχηματίσει ένα σύμπαν από καθαρή ενέργεια και μόνο - χωρίς ύλη. Αντίθετα, σταδιακά η ύλη ψυχράνθηκε και σχημάτισε πρωτόνια και νετρόνια, για να δημιουργήσει τον κόσμο γύρω μας.

Παράλληλα, η έρευνα μπορεί να έχει πρακτικές εφαρμογές σε νέους τομείς όπως η σπιντρονική, που στοχεύει στην κατασκευή μικρότερων, ταχύτερων και ισχυρότερων υπολογιστών.

Οι αμερικανοί φυσικοί χρησιμοποίησαν έναν κυκλικό επιταχυντή βαρέων ιόντων (Relativistic Heavy Ion Collider - RHIC), μήκους περίπου 4 χλμ., που βρίσκεται σε βάθος 4 μέτρων στο Άπτον της Νέας Υόρκης. Επιτάχυναν σχεδόν στην ταχύτητα του φωτός και προκάλεσαν από αντίθετες κατευθύνσεις δισεκατομμύρια συγκρούσεις ιόντων χρυσού, σε θερμοκρασίες που έφτασαν τα 4 τρις. βαθμούς Κελσίου..

ΠΗΓΗ:

ΣΚΑΪ